zondag 5 juni 2016

MOOC: Serious Gaming - Simulaties

De komende zes weken volg ik de MOOC Serious Gaming van de Erasmus Universiteit Rotterdam. Professor Jeroen Jansz (media en communicatie) en dr. Mijke Slot (media en communicatie) combineren relevante theorie met het zelf spelen van verschillende serious games.

Dit is week 3, waarin verschillende typen van serious games worden behandeld en een taxonomie gegeven wordt.



Zijn simulaties wel (serious) games?
Een gebruikelijke vorm van serious games zijn simulaties, zoals bijvoorbeeld Tug & Offshore van de haven Rotterdam en het ABCDEsim van het Erasmus Medisch Centrum (zie de casussen hieronder). Dergelijke simulaties hebben belangrijke voordelen ten opzichte van oefenen in het echt:
  • Ze geven professionals de kans om op een veilige manier vaardigheden te trainen/perfectioneren;
  • Ze behandelen procedures/problemen stapsgewijs;
  • Ze geven directe feedback, passend bij de handelingen van de professional;
  • Er zijn geen consequenties in het echte leven wanneer er iets fout gaat.

Er zijn gamepuristen die simulaties niet tot de categorie (serious) games rekenen. Lees meer hierover in de volgende publicatie: http://www.ifets.info/journals/10_3/17.pdf

De vijf karakteristieken van games zijn:
  1. Games hebben een specifiek doel;
  2. Games hebben specifieke regels;
  3. Games geven directe feedback;
  4. Games hebben een vorm competitie;
  5. Deelnemers doen vrijwillig mee.
Het doel bij simulaties is helder. Vaak gaat het om het verbeteren van expertise. Ook hanteren simulaties specifieke regels om aan te geven wat de speler wel/niet kan doen. Simulaties geven directe feedback naar aanleiding van de handelingen van de speler. Bij simulaties wil de speler vaak een bepaalde opdracht/missie behalen. Dat is ook een vorm van competitie. Maar, zoals in week 1 ook was aangegeven, maken simulaties vaak deel uit van een verplichte scholing en doen deelnemers dus niet vrijwillig mee.

Casus 1: ABCDEsim
Dr. Stephanie Klein Nagelvoort Schuit van het Erasmus Medisch Centrum stelt dat er veel veranderd is in het (hoger) onderwijs. In plaats van studieboeken, leren studenten tegenwoordig vooral met behulp van online multimediale content. Het zijn ook fervente gamers en uit onderzoek blijkt dat chirurgen die gamen ook daadwerkelijk beter opereren. Het lijkt dus logisch om de kracht van serious games in te zetten bij het aanleren van noodhulpverlening, één van de belangrijkste aspecten van medisch onderwijs.

Elke arts is verplicht om elke vorm van noodhulp te kunnen verlenen. Maar expertise wordt vaak ontwikkeld door ervaring. Vaardigheden kunnen niet louter verkregen worden door theorie te bestuderen. Het is noodzakelijk om deze lijfelijk te trainen, al helemaal bij noodhulpverlening waar tijd en stress intense factoren zijn. De kloof tussen theorie en praktische vaardigheden ervaren medici regelmatig. Om deze kloof te dichten is de serious game ABCDEsim ontwikkeld:


In een realistische en immersieve omgeving moeten artsen onder tijdsdruk patiënten behandelen. Het doel is om de patiënten in leven te houden. Artsen leren om de medische conditie snel te bepalen, levensbedreigende factoren te identificeren en om keuzes te maken. Spelers krijgen onmiddellijke feedback op hun handelen. Fouten zijn, gelukkig, niet dodelijk, maar dragen wel bij aan het belangrijke leerproces.

Het Erasmus Medisch Centrum heeft afgelopen jaren ondervonden dat artsen beter presteren bij echte noodhulpverlening wanneer zij regelmatig oefenen met ABCDEsim. Ze adviseren om serious games onderdeel te laten zijn van een professionaliseringstraject:
  • E-learning module (achtergrondinformatie, theorie);
  • Serious game (toepassen van theorie);
  • Face to face training (vaardigheden demonstreren onder begeleiding van een expert).
Een combinatie van deze drie elementen zorgt voor een rijke leeromgeving.

Casus 2: VSTEP
Het bedrijf VSTEP maakt simulaties die gebruikt worden voor de professionele training in de maritieme industrie. VSTEP's directeur, Pjotr van Schothorst, legt uit hoe deze grootschalige simulaties verschillen van de simulatie games die je thuis kunt spelen.

Hun maritieme simulator lijkt in veel opzichten erg op een vliegtuigsimulator. Het bestaat uit een replica van een scheepsbrug en wordt gebruikt om toekomstige kapiteins en officieren te trainen in een gecontroleerde leeromgeving. Zo kan op een (relatief) goedkope manier geoefend worden voor situaties die in het echt voor kunnen komen.



Het eerste grote verschil tussen deze professionele simulaties en de simulatie games die je thuis kunt spelen, is dat de professionele simulaties vaak een (zeer) uitgebreide hardware omgeving nodig hebben.

Een tweede verschil is dat bij professionele simulaties de gebeurtenissen vaak achter de schermen gecontroleerd worden door een instructeur. De instructeur kan verschillende scenario's in gang zetten, afhankelijk van hoe de leerlingen presteren.

Ten derde is het gewoon dat bij professionele simulaties na afloop van de training er een nabespreking is, waarbij belangrijke momenten worden uitgelicht. Op deze manier ondersteunen simulaties bij het aanleren van complexe vaardigheden.

Natuurlijk zijn er ook belangrijke overeenkomsten tussen de professionele simulaties en de simulatie games voor thuisgebruik. Jansz noemt de volgende:
  • Ze zijn veilig en (relatief) goedkoop;
  • Observatie, interactie en reactiesnelheid spelen een rol;
  • Ze moeten geloofwaardig en overtuigend zijn;
  • Voortgang wordt bijgehouden;
  • Er is een specifieke uitdaging;
  • Ze bieden kansen voor competitie en samenwerking;
  • Ze zijn leuk om te gebruiken.

Taxonomie van serious games
De bovengenoemde casussen zijn beide voorbeelden van simulatie games in een professionele setting. Maar er zijn meer soorten serious games. Jansz onderscheidt in onderstaande taxonomie zes soorten serious games:
  • Educatie games (bedoeld om leerlingen te motiveren bij het leren);
  • Gezondheid games (bedoeld om mensen te motiveren bij het trainen);
  • Reclame games (bedoeld om kennis te maken met een product);
  • Militaire games (bedoeld om soldaten te trainen);
  • Politieke games (bedoeld om de mening van mensen te beïnvloeden);
  • Simulatie games (bedoeld om mensen voor te bereiden op moeilijke taken).



Conclusie
Deze week stond het onderwerp simulaties centraal. Ik had wel eerder gehoord dat er allerlei simulaties zijn die professioneel worden ingezet, maar deze specifieke voorbeelden in Nederland kende ik nog niet. Ik denk zeker dat serious games (of simulaties) een waardevolle aanvulling zijn in het leerproces van professionals. Maar dan wel onder de voorwaarden zoals gesteld door dr. Klein Nagelvoort Schuit en Van Schothorst.

Wil je zelf aan de slag met enkele (professionele) simulaties, dan kun je bijvoorbeeld eens kijken naar onderstaande voorbeelden:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten